پیشپار

«لغت نامه دهخدا»

(اِ مرکب)(1) حلوائی که برابر مهمان واجب التعظیم نهند: الفیشفارج، پیش پاره. رجوع به پیشپاره شود. || که قسمت قدامی وی دریده باشد. پیشپاره.
.
(فرانسوی)
(1) - Hors d'auvre