پیش تخته

«لغت نامه دهخدا»

[تَ تَ / تِ] (اِ مرکب) تخته ای که جلو دکان دکانداران است و بر آن ترازو و غیره باشد. پیشخوان. طبله. جلوخوان. || صندوق پول کسبه و دکانداران. || جزوه کش و رحل. (ناظم الاطباء). || صندوق مانندی مکعب مستطیل شکل با دیوارهء بسیار کوتاه، قدامی مرتفعتر از خلف، و آنرا گاه جهش از خرک بزیر پای نهند چون زیرپایی.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر