پیشترک

«لغت نامه دهخدا»

[تَ رَ] (ص تفضیلی مصغر، ق مرکب) مصغر پیشتر. کمی پیش. اندکی قبل :
پیشترک زین که کسی داشتم
شمع شب افروز بسی داشتم.نظامی.
|| اندکی جلوتر :
زینگونه که شمع می فروزم
گر پیشترک روم بسوزم.نظامی.
من که درین منزلشان مانده ام
مرحله ای پیشترک رانده ام.نظامی.