پیش چشم آوردن

«لغت نامه دهخدا»

[شِ چَ / چِ وَ دَ](مص مرکب) نصب العین ساختن. در نظر آوردن : باز در عواقب کارهای عالم تفکری کردم و مؤنات آنرا پیش چشم آوردم. (کلیله و دمنه).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر