پی شمردن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ شُ شِ مُ دَ] (مص مرکب) پی شمردن کسی را؛ مراقبت اعمال او کردن. حساب عمل و کار او داشتن :
بداد و دهش دل توانگر کنید
از آزادگی برسر افسر کنید
که فرجام هم روزمان بگذرد
زمانه پی ما همی بشمرد.فردوسی.