«لغت نامه دهخدا»
[پَ / پِ غَ لَ زَ دَ] (مص مرکب) پی غلط راندن : پی غلطی میزنم ناله ز بیداد نیست بهر چه افتاده سر در پی افغان ما؟ ظهوری (از آنندراج). دشمن نه پی غلط زده بهر فریب ما. طهماسب قلی بیک (از آنندراج).