تاریک تر

«لغت نامه دهخدا»

[تَ] (ص تفضیلی) سخت تر. سیاه تر. تیره تر :
سخن دارد از موی باریکتر
ترا دل ز آهن نه تاریک تر.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج7 ص1831).
بقیصر خزر بود نزدیکتر
وزیشان بُدش روز تاریکتر.
فردوسی (ایضاً ج 6 ص 1481).
چو تاریکتر شد شب اسفندیار
بپوشید نو جامهء کارزار.
فردوسی (ایضاً ج 6 ص 1618).
بکژّی ترا راه تاریک تر
سوی راستی راه باریک تر.
فردوسی (ایضاً ج 8 ص 2312).