تاریک دل

«لغت نامه دهخدا»

[دِ] (ص مرکب) سیاه دل. (آنندراج). تباه و خراب و تیره ضمیر و سیه دل. (ناظم الاطباء) :
تاریک دلم تو روشنایی
آزرده تنم تو مومیایی.نظامی.