تام و تمام

«لغت نامه دهخدا»

[تامْ مُ / م م وَ تَ] (ص مرکب)از اتباع. کامل. بی عیب. کامل از هر جهت. اقصی کمال ممکن. بدون نقص.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر