«لغت نامه دهخدا»
[تَ ءَزْ زُ] (ع مص) شدت غلیان دیگ. (از تاج العروس). سخت جوشیدن دیگ یا بجوش آمدن آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ||تأزز مجلس؛ موج زدن مردم در آن. (از اقرب الموارد).
