«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (ع ص) (از «ب دد») اتباع ابادید است: دهبوا تبادید و ابادید؛ رفتند پریشان و متفرق. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به ابادید شود.
