«لغت نامه دهخدا»
[تَ دَ دَ] (مص مرکب)دمیدن تبخال بر گرد لب. تبخال برآوردن. تبخال زدن. رجوع به تبخال و تبخاله و تبخال برآوردن و دیگر ترکیب های تبخال شود.