«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَدْ دُ] (ع مص) خرامیدن زن. (تاج المصادر بیهقی). به رفتار خوش خرامیدن زن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). راه رفتن زن به رفتاری خوش چنانکه میل به نر را برساند. تبدَّحت المرأهُ؛ مشت مشیهً حسنهً فیها تفکک. (اقرب الموارد).