تبدخ

«لغت نامه دهخدا»

[تَ بَدْ دُ] (ع مص) گردن کشی کردن. (تاج المصادر بیهقی) (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). || بزرگی نمودن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر