«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَرْ را کَ دَ] (مص مرکب)بیزاری کردن و دوری کردن. (ناظم الاطباء). تبرا نمودن. رجوع به تبرا و دیگر ترکیب های آن شود.