«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَعْ عُ] (ع مص) برآمدن و روان شدن: تبعث منه الشعر و غیره؛ برآمد و روان شد. (منتهی الارب).برآمدن و روان شدن شعر و جز آن از وی. (ناظم الاطباء).
