تب عشق

«لغت نامه دهخدا»

[تَ بِ عِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) مجازاً بیماری عشق. سوز و التهاب عشق. آتش عشق. درد عشق :
غم عشق بر عیش پیرایه بست
تب عشق در مغز صحت نشست.
معروف ظهوری (از بهار عجم) (از آنندراج).