تب مالت

«لغت نامه دهخدا»

[تَ بِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب)(1) از انواع بیماری های عفونی است که بوسیلهء شیر بز بیمار، به انسان سرایت میکند و در سواحل مدیترانه (بحرالروم) شیوع دارد که آن را «تب مدیترانه ای»(2) و «ملیتوکوکسی»(3)و «تب مواج»(4) نیز گویند. و علامت مشخص کنندهء آن این است که تب شدید عارض گردد و پس از تسکین موقتی و ریزش عرق فراوان، باز حملهء مجدد آغاز گردد. و در طحال و کبد ضایعاتی بوجود می آورد و مدت این بیماری گاهی بسیار طولانی است، ولی مرگ و میر آن زیاد نیست. رجوع به لاروس کبیر و تب و دیگر ترکیبهای آن شود.
(1) - Fievre de malte.
(2) - Fievre mediterraneenne.
(3) - Melitococcie.
(4) - Fievre ondulante.