«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَ کَ] (اِ)(1) طبلهء نان. جایی که نان در آن گذارند. (لسان العجم شعوری ج1 ورق 276 الف). || طبق چوبی که در آن نان گذارند. (لسان العجم شعوری ایضاً). (1) - ظ: مصحف تبنگو یا تبنگه است. رجوع بدان لغات شود.