تبیی

«لغت نامه دهخدا»

[تَ بَیْ یی] (ع مص) تبییت الشی ء؛ قصد کردم آنرا. (منتهی الارب). تعمدته. (قطر المحیط). || شمشیر در غلاف کردن. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر