تپالهء گاو

«لغت نامه دهخدا»

[تَ لَ / لِ یِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) سرگین گاو. رجوع به سرگین گاو و تپاله شود. || مجازاً نمونهء چیزی بی اثر و خاصیت را گویند.
-امثال: تپالهء گاو است، نه بو دارد نه خاصیت. (یا) نه بو دارد نه سو، نظیر: ما انت بحیه ولاسیه. ما انت بلحمه و لاستاه. (امثال و حکم دهخدا ج 1 ص541).