تتارک

«لغت نامه دهخدا»

[تَ رُ] (ع مص) با یکدیگر دست بداشتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء): تتارک الامر بینهم؛ ترکوه. (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر