تتزل

«لغت نامه دهخدا»

[تِ زِ] (اِخ)(1) یوهانس. کشیش و راهب آلمانی که در حدود سال 1465 م. در پیرنا(2) متولد شد و بسال 1519 م. درگذشت. مواعظ او در مورد بخشایش و اغماض گناهان یکی از علل بروز اعتراض لوتر(3) و هیجان اصلاحات مذهبی، و بالاخره پیدایش مذهب پرتستان در دین مسیح بود.
(1) - Tetzel Johannes.
(2) - Pirna.
(3) - Luther.