تتشیه

«لغت نامه دهخدا»

[تُ تُ ی یَ] (اِخ) مدرسه ای نزدیک به عقار التتشی، اصحاب ابوحنیفه را. منسوب به خمارتگین. (معجم البلدان ج 2 ص366). رجوع به تتش و تتشی شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر