«لغت نامه دهخدا»
[تُ تُ قِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کنایه از آسمان است. (برهان) (آنندراج). آسمان. (فرهنگ رشیدی) (ناظم الاطباء). || ابر سیاه. (برهان) (از فرهنگ رشیدی) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به تتق و دیگر ترکیبهای آن شود.