تتن

«لغت نامه دهخدا»

[تُ تُ] (ترکی، اِ) در ترکی تنباکو را گویند. (غیاث اللغات). در ترکی تمباکو را گویند. (آنندراج). تبغ، و معناه بالترکیه دخان. (المنجد). دزی در ذیل قوامیس عرب این کلمه را معادل توتون(1) آورده است. رجوع به دزی ج 1 ص141 شود: اول ماظهر شرب التتن و التنباک و اخترع اساس الشطب و القلیان کان فی سنه اثنتی عشره و الف، سنه استیلاء الشاه عباس الاول علی التبریز. (روضات در آخر ترجمهء ظالم ابوالاسود دوئلی). رجوع به توتون شود.
(1) - Tabac.