«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (ع مص) بعشق بنده کردن. (تاج المصادر بیهقی). بندهء خود کردن عشق کسی را و رام و منقاد گردانیدن او را. (از منتهی الارب) (از قطر المحیط) (از ناظم الاطباء) بعشق بنده گردانیدن و رام و منقاد نمودن. (آنندراج).