«لغت نامه دهخدا»
[تَ جَ] (ع مص) برآمدن جِرثَئَه (نای. گلو) و یا آماس کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء): تجرثی تجرثیاً؛ نتأت جرثئته. (اقرب الموارد) (قطر المحیط).