آارخیس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِ) آرخیس. آرغیس. اَرغیس. پوست ریشهء امبرباریس یعنی زرشک و در دمشق و مصر آن را عودالریح خوانند.

موارد بیشتر