«لغت نامه دهخدا»
[اَ حَ دی یَ تُلْ کَ] (ع اِ مرکب) معنی آن واحدی است که در آن کثرت نسبیّه تعقل شود و آن را مقام الجمع و احدیه الجمع نامند. (تعریفات).
