آل زیاد

«لغت نامه دهخدا»

[لِ] (اِخ) اولاد زیادبن ابیه که معاویه بن ابی سفیان او را بپدر خویش ابوسفیان ملحق ساخت، و در دواوین و انساب، او و فرزندانش را بقریش منسوب کردند. و عبیدالله زیاد، حسین بن علی علیه السلام را بامر یزید در کربلا بشهادت رسانید :
کربلا چون مقام و منزل ساخت
تا که آل زیاد بر وی تاخت.سنائی.
کرده آل زیاد و شمر لعین
ابتذال چنین بتر بر دین.سنائی.
آل مروان و آل سفله زیاد
که نرفتند جز براه عناد.سنائی.
و مهدی عباسی در 159 ه .ق . نسب آنان را بگردانید و بمردی موسوم به عبید رومی از ثقیف نسب کرد.