اره و اوره

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رَ / رِ وُ رَ / رِ] (ق مرکب، از اتباع) (در تداول عوام) با تمام کسان خود، و گاه این جمله را بر آن مزید کنند: شنبله غوره.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر