«لغت نامه دهخدا»
[اَ خوَدْ / خُدْ رَ تَ] (مص مرکب) از حال رفتن. بیهوش شدن. غشی. اغماء : بوی گل و باد سحری بر سر راهند گر میروی از خود به ازین قافله ای نیست. صائب.