ازرق

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رَ] (اِخ) شامی. یکی از سرداران لشکر عمر بن سعد در وقعهء کربلا.
- مثل ازرق شامی؛ با موئی زرد و چشمی آسمانگون.
- || قسی. سنگدل.