«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) ترسانیدن. (مجمل اللغه) (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). || زمین کندن پس بناگاه به آب شور رسیدن. (منتهی الارب). || ازعاق قِدْر؛ بسیار نمک کردن دیگ را. || شتاب رفتن. (منتهی الارب).