اسپبارک

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رَ] (پهلوی، ص مرکب)اسپوار. اسوار. اسبار. سوار. (فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 223).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر