اسپ تاز

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (نف مرکب) اسب تاز. اسب دواننده. || (اِ مرکب) نام روز هیجدهم است از ماههای ملکی. (برهان). || (ص مرکب) زمین هموار. (برهان). زمین صاف و هموار که قابل تاختن اسب باشد. (آنندراج).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر