استمزاج

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص)(1) مزاج دانی کردن. (وطواط) (غیاث).
-استمزاج کردن(2)؛ زمینه بدست آوردن. استفسار کردن.
(1) - Sondage.
(2) - Sonder.