«لغت نامه دهخدا»
[اَ عَ] (اِخ) ابن زراره بن عدس النجاری مکنی به ابی امامه، از قبیلهء خزرج. وی یکی از شجعان اشراف جاهلیت و اسلام است. او ساکن مدینه بود و در عصر رسول (ص) بهمراهی ذکوان بن عبد قیس بمکه رفت و اسلام آورد و بمدینه بازگشت، و این دو تن نخستین کسانی بودند در اسلام که بمکه شدند. اسعد یکی از نقباء دوازده گانه و نقیب بنی النجار است. او پیش از وقعهء بدر درگذشت (سال اول هجرت). و در بقیع مدفون شد. (الاعلام زرکلی ج 1 ص 99). و رجوع بقاموس الاعلام ترکی و عقد الفرید ج3 ص327 و فهرست امتاع الاسماع ج1 و مجمل التواریخ و القصص ص 246 و نزهه القلوب ج3 ص8 و 14 شود.