«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ حَ] (اِخ) ابومروان عبدالملک سلمی. فقیه اندلسی. مولد او بجوار غرناطه. او برای اخذ علوم بقرطبه رفت و از آنجا سفری بمکه و مدینه شد و سپس بموطن خویش بازگشت و در اندلس بتألیف و ترویج فقه مالکی پرداخت. وفات او به سال 238 ه .ق . است. نزدیک هزار کتاب بدو نسبت کرده اند لکن هیچیک بدست نیامده است.