«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ حَ] (اِخ) بهاءالدین ابوالمعالی محمد بن حسن، ملقب به کافی الکفاه (495-562 ه .ق .). از علمای لغت. در زمان خلفای بنی عباس متصدی مناصب خطیر بوده. در آخر مستنجد خلیفه بر او خشم گرفت و وی را بزندان افکند و او در همان حبس درگذشت. وی عالمی لغوی است و مجموعه ای به نام التذکره تألیف کرده است.