ابن حمدیس

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ حَ] (اِخ) ابومحمد عبدالجباربن ابی بکر (447-527 ه .ق .). شاعر عرب. در سرقوسه (سیراکوز)(1) واقع در جزیرهء صقلیه (سیسیل)(2) متولد شد و از آغاز کودکی شعر میسرود. هنگام تسلط نرماندیها بر جزیرهء صقلیه او به اندلس گریخت و در اشبیلیه(3) در دربار معتمدبن عباد بسر میبرد. چندی نیز در مهدیه و بجایه(4) بود و در بجایه یا جزیرهء میورقه(5)رحلت کرد. علاوه بر دیوان شعر، کتاب تاریخ جزیره الخضراء از اوست.
(1) - Syracuse.
(2) - Sicile.
(3) - Seville.
(4) - Bougie.
(5) - Majorque.