«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ رُ تَ] (اِخ) ابوعلی احمدبن عمر بن رسته. اص ایرانی از مردم اصفهان و در قرن سوم هجری میزیسته. از احوال او اطلاع بسیاری در دست نیست جز اینکه در سال 290 ه .ق . توفیق زیارت خانهء خدا یافته و کتابی داشته موسوم به الاعلاق النفیسه و آن هفت مجلد است در تقویم بلدان و وصف شهرها و کشورها با مقدمه ای در افلاک و کرهء زمین و از این کتاب تنها جزء هفتم موجود است.