ابن زنیه

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ زَ / زِ یَ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) حرامزاده. (مهذب الاسماء). پسر زنا. خلاف ابن رشده.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر