بازبرده

«لغت نامه دهخدا»

[بُ دَ / دِ] (ن مف مرکب) عقب برده. واپس برده. پس برده و جز اینها. و گاه نیز بمعنی برده است. و رجوع به بازبردن شود :
اول دل بازبرده پس ده
ا دست بدارمت ز فتراک.سعدی (ترجیعات).