باز جای بردن

«لغت نامه دهخدا»

[زِ بُ دَ] (مص مرکب)بجای اول رجعت دادن. عودت بمحل خود دادن :
تکین بدید بکوی اوفتاده مسواکش
ربود تا ببرد بازجای و باز کده.
عماره (از حاشیهء فرهنگ اسدی خطی نخجوانی).