بازریا

«لغت نامه دهخدا»

[زَ رِ] (اِخ) نام شهری در مسیر اسکندر به مشرق، به روایت کنت کورث (کتاب 8 بند 2) اسکندر از بازریا به مَرَکند مراجعت کرد. (ایران باستان ج 2 ص1730).