باغ سفیددار

«لغت نامه دهخدا»

[غِ سِ] (اِخ) نام باغی بوده است به هرات: بعد از سه سال باز او را [ مولانا ایازی را ] در باغ سفیددار(1) دیدم که شعر خود را بر مردم مجلس میخواند. (از مجالس النفایس ص217).
(1) - ن ل: در مجلسی دیگر.