بافن

«لغت نامه دهخدا»

[فَ] (اِخ) (دریای...) نام قسمتی از اقیانوس اطلس که بین سرزمین گروئنلند و نواحی قطبی قرار گرفته و به وسیلهء ترعه داوی(1) به اقیانوس اطلس متصل میشود. کشتی رانی در این دریا در بیشتر ایام سال بعلت وجود کوههای یخ مشکل است. این دریا بسال1616 م. بوسیلهء بافن دریانورد انگلیسی کشف شد.
(1) - Davis.