بافور

«لغت نامه دهخدا»

(اِ) وافور. شاید از واپور، باشد؟(1)رجوع به وافور شود.
- راه بافور؛ (راه وافور) نامی که در تداول عامه به محله و خیابانی بجنوب شهر قزوین داده شده است و این تسمیه را سبب عبور و توقف وسائط نقلیه موتوری بوده است.
(1) - Vapeur.